نائینی: تاریخ شفاهی فرماندهان دفاع مقدس باید به آثار خواندنی تبدیل شود
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۶۰۳۲۲
نائینی با تأکید بر اینکه نگاه حوزه هنری به مخاطب عمومی است درحالیکه نگاه مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس به تولید کتاب مرجع، اسنادی و پژوهشی است، گفت: تاریخ شفاهی فرماندهان دفاع مقدس باید به آثار خواندنی تبدیل شود. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، صبح امروز رئیس و مدیران بخشهای مختلف حوزه هنری از مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه بازدید کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این دیدار، سردار «علی محمد نائینی» رئیس مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه ضمن خوشامدگویی به بازدیدکنندگان با بیان اینکه در مورد دفاع مقدس رویکردها متفاوت است، اظهار داشت: یک رویکرد دفاع مقدس توصیفی تاریخی است؛ این نوع رویکرد به دنبال روایت مستند، معیار، معتبر و دقیق حوادث دفاع مقدس است لذا کتابهای نبردی، اطلسها، شناسنامههای یگانها و کارنامه عملیاتها به جزئیات عملیاتها در سطح تاکتیکی و عملیاتی عمدتاً با این نگاه منتشر شده اند چون نگاهش بر این است که از روایت غلط و ناکافی و تحریف جنگ جلوگیری کند؛ رویکرد و تمرکز مرکز اسناد بیشتر این نوع نگاه بوده است.
وی افزود: رویکرد دوم تبیینی - استدلالی است؛ مخصوصاً در دورهای که پیرامون دفاع مقدس سؤالات و شبهات مطرح شد، دنبال پاسخ به این سؤالات و شبهات بود که تا حدودی در مرکز هم ما وارد این فضا شدهایم؛ محتوای کتابهای تجزیه و تحلیل مرکز، تبیینی - استدلالی است.
مشاور فرمانده کل سپاه از تولید دانش به عنوان رویکرد سوم نام برد و تصریح کرد: در این رویکرد عمدتاً به دنبال تولید نظریه، دکترین و درس از دفاع مقدس بوده و بیشتر هم در دافوس و دانشگاههای نظامی مورد توجه است.
وی افزود: رویکرد دیگر حماسی - عاطفی است یعنی جنگ را تا عمق جامعه میآورد و نگاه به داستان جنگ دارد و روایتهای عمومی جنگ مورد توجهش است و خیلی دنبال روایت استدلالی، اغنایی، تبیین و توصیف تخصصی جنگ نیست لذا عمدتاً کارهایی که در حوزه هنری انجام میشود با این رویکرد است.
سردار نائینی با تأکید بر اینکه نگاه حوزه هنری به مخاطب عمومی است درحالیکه نگاه مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس به تولید کتاب مرجع، اسنادی و پژوهشی است، گفت: در واقع آثار این مرکز مقدمهای برای آثار حوزه هنری است.
وی متذکر شد: چنین نگاهی در مرکز از گذشته حاکم نبوده، ولی ما در چند سال اخیر تلاش کردیم این نگاه را تغییر بدهیم و مرز و بوم را راهاندازی و توسعه دادیم و تلاش کردیم آثار خشک و مستند را به آثار خواندنی تبدیل کنیم.
رئیس مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس با اظهار اینکه رویکرد سیاسی به جنگ هم، رویکرد دیگری به دفاع مقدس بوده که با اغراض سیاسی است، بیان کرد: در سه دهه اخیر این نوع رویکرد با تمرکز بر مدیریت جنگ شکل گرفت؛ هرسال شاهد تولید یکسری روایتهای تحریف حوادث مهم جنگ ازجمله شروع جنگ، ادامه جنگ بعد از فتح خرمشهر، عملیاتهای حساسی مانند کربلای 4 و قطعنامه هستیم؛ در جنگ نرم این رویکردی جدید است البته این رویکرد را ابتدا بعد از جنگ، نهضت آزادی مطرح کرد.
سردار نائینی در ادامه به رابطه این دو مجموعه اشاره کرد و گفت: دفاع مقدس در سپاه پاسداران، یک هویت است؛ بنابراین باید از انقطاع نسلی مراقبت کرد و این هم فلسفه وجودی مرکز در درون سپاه است. در بیرون وظیفه مراقبت از روایت معتبر، مستند، جلوگیری از تحریف، تولید محتوای لازم برای گونههای مختلف فلسفه وجود مرکز است. ما فلسفه اصلی وجودی مرکز را تولید روایت معتبر به تعبیری مرزبانی از روایتهای تاریخی دفاع مقدس میدانیم.
وی با اشاره به مجموعه حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی گفت: این مجموعه یک نهاد انقلابی برآمده از انقلاب است و توفیقات فراوان بوده و برکات زیادی در حوزه تولید اندیشه و آثار هنری و ادبی داشته است. یک مجموعه کاملاً شناخته شده و بخشی از هویت انقلاب اسلامی است هم به لحاظ جهتگیری انقلابی و هم به لحاظ فعالیتهایی که در حوزه تولید آثار فاخر هنری، ادبی، فیلم دارد و واقعاً قابلمقایسه با هیچ مجموعهای نیست.
مشاور فرمانده کل سپاه با بیان اینکه مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس در موضوع دفاع مقدس میتواند یک مرجعیت تخصصی داشته باشد و بر تولید روایت میدان و مستند و روایتهای تخصصی متمرکز شود و حوزه هنری بر روایت عمومی، حماسی متمرکز شود، افزود: این آشنایی و شناخت نسبت به همدیگر خیلی میتواند در تحقق مطالبه رهبری مبنی بر کار صد برابری و نهضتی کمک کند.
وی تأکید کرد: ما در تأمین محتوا، سوژه و خدمات اسناد میتوانیم کمک کنیم از جمله تاریخ شفاهی 180 تن از فرماندهان دفاع مقدس گرفته شده و نیاز است که به آثار خواندنی و پرمخاطب تبدیل شود. ما قادر به انجام این کار نیستیم و ظرفیتمان محدود است.
سردار نائینی با بیان اینکه معتقد هستم ساحت تحقیقاتی مرکز، پیشنیاز و مکمل ساحت ترویجی حوزه هنری میتواند باشد، گفت: این گنجینه میتواند موجب صد برابری شدن آثار شما شود. سوژههای این گنجینه اسنادی و پژوهشی را میتوانید استخراج کنید. درهای این مرکز به روی همه پژوهشگران و نویسندگان کاملاً باز است و از خدمات اسنادی مرکز میتوانند استفاده کنند.
وی افزود: زمینهها بسترهای فراوانی برای همکاری متقابل وجود دارد و مهمترینش استفاده از ظرفیتهایی است که شما در تولید آثار فاخر در حوزههای عمومی دارید و میتوانید این آثار اسنادی و پژوهشی را به زبان عمومی تبدیل کنید.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: علی محمد نائینی دفاع مقدس مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه دفاع مقدس مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس اسنادی و پژوهشی آثار خواندنی تاریخ شفاهی حوزه هنری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۶۰۳۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونه به هنر نگاه کنیم و واقعا آن را ببینیم؟
"کارن کی هو" نویسنده حوزه هنری میگوید:"اگر سعی میکردید زندگی تان را بدون هنر دوباره تصور کنید بله، کاملا متفاوت به نظر میرسید. هنر با چیزهایی بیشتر از آن چه مردم فکر میکنند تلاقی میکند".
به گزارش فرارو به نقل از وُکس، این صرفا ون گوگها و مونهها نیستند که آثار هنری شان بر روی دیوار موزهها آویزان شده اند. هنر در آثار هنریای مانند سازه "دروازه ابر" ساخته "آنیش کاپور" هنرمند بریتانیایی هندی تبار در پارک میلینیوم (هزاره) در شیکاگو یا در عمارت مارپیچ ساختمان گوگنهایم در نیویورک نیز وجود دارد.
هنر هم چنین، هنر زینت بخش پوستر فیلمهای سینمایی و تابلوهای ویترین فروشگاهها میباشد. هنرمندان با هنرشان بر لباسهایی که میپوشید، موسیقیای که گوش میدهید و محصولاتی که مصرف میکنید تاثیر میگذارند. به زبان ساده هنر همه جا حضور دارد.
با این وجود، اگر هنر اصلی اساسی از فرهنگ ما میباشد آیا بسیاری از ما احساس میکنیم که آن را درک نمیکنیم؟نتیجه نظرسنجیای انجام شده توسط "یوگاو" در سال ۲۰۲۳ میلادی منتشر شد نشان داد که تقریبا نیمی از پاسخ دهندگان امریکایی گفته بودند که خود را هنرمند نمیدانند. ۵۸ درصد یا حتی میزان بیش تری از پاسخ دهندگان گفته بودند که با جریانها یا سبکهای هنری معروف آشنا نیستند.
شما شاید بخواهید ستایش گر هنر باشید، اما برای تبدیل شدن به فردی هنردوست باید با هنر ارتباط برقرار کنید.
به هنر به عنوان یک ماجراجویی تعاملی نگاه کنیدگاهی اوقات استفاده از راهنماهای صوتی یا گوش دادن به صحبتهای هنرمندان برای روشن شدن تاریخچه یک اثر کمک کننده است، اما لزوما همواره به شما کمک نمیکند با هنر ارتباط برقرار کنید.
رمزگشایی معنای یک اثر مستلزم نگاه کردن به کالبدی بودن آن است. اتصال یک اثر هنری به سایر مصنوعات فرهنگی و در عین حال انتقال تجربیات زندگی خود از این باور سوررئالیستی پیروی میکند که معنا از مثلث سه ضلعی خود اثر، نیت هنرمند و واکنش بیننده به آن ناشی میشود.
معنای هنر از تعامل بین بیننده و هنرمند ناشی میشود. آن چه بیننده از یک اثر استنباط میکند صرفنظر از نیت هنرمند که خالق اثر بوده اهمیت دارد. از این منظر برای فهم یک اثر هنری باید کمتر احساس ترس به خود راه دهیم، زیرا هیچ راه درست یا غلطی برای خوانش یک اثر هنری وجود ندارد و صرفا ایدههایی هستند که میتوانند توسط هنرمند بسط یافته یا هدایت شوند.
"مولی اووندن" هنرمند و شاعر در مینه سوتا در این باره میگوید:" نیازی ندارم بیننده نقاشی هایم دقیقا منظورم را بداند، اما دوست دارم به اصطلاح با اثرم دست بدهد. این بیشتر در مورد گشودگی به روی یک گفتگو یا دعوت به یک تجربه است". این رابطه با در نظر گرفتن بازدید از موزه یا گالری به عنوان یک اقدام فعال و نه منفعل ممکن است به تحکیم رابطه با هنر کمک کند.
یک مطالعه ۲۰ ساله که در سال ۲۰۱۷ میلادی مجددا تایید شد نشان داد که ما به طور متوسط صرفا به مدت ۲۷ ثانیه به یک اثر هنری در موزه یا گالری نگاه میکنیم که شامل عنوان و اطلاعات همراه آن میشود. "دیل" هنرمند چند رشتهای میگوید:"تلاشی برای خلق اثری وجود دارد که نیازی نیست زمان زیادی را صرف فکر کردن درباره آن کنید". با این وجود، او معتقد است که تفکر انتقادی برای هر هنری هم از طرف هنرمند و هم از طرف بیننده امری حیاتی میباشد.
اووندن میگوید:"ما در مدرسه یاد میگیریم چگونه در مواجهه با شعر یا هر اثر هنری دیگری همه اجرا را شناسایی کرده و آنها را از هم جدا کنیم". با این وجود، او در کار خود به عنوان یک مربی هنری سعی میکند مخاطب را وادار کند که به این فکر کند که پس از آن تشریح چه رخ میدهد. او میگوید: "وقتی همه چیز از هم پاشید یاد نمیگیریم که چه کار کنیم و به نوعی اثر را رها میکنیم". اووندن بر این باور است که رابطه بین بیننده و اثر در روند جمعآوری دوباره جهان شکل میگیرد.
اگر هنر فرآیندی از تخیل است که واقعیت را قابل تصور، به یاد ماندنی و گاهی حتی قابل پیش بینی میسازد همانطور که "سوزان لنگر" فیلسوف فرهنگی گفته بود چنین تعاملی میتواند حتی فراتر از این نیز پیش برود، زیرا باعث ایجاد احساساتی میشود که ما هر روز با آن در تماس نیستیم احساساتی مانند انزجار و ترس. برای مثال، با تماشای آثار دیل متوجه میشویم که تعدادی از قطعات او الهام بخش طنز هستند و هم چنین تجربه بومیان امریکا را به تصویر میکشد، زیرا انسانیت به تصویر کشیده شده و حقیقت نگران کنندهای را در مورد تسخیر آمریکا نشان میدهد.
دیل با اشاره به این که نقش او به عنوان یک هنرمند آن است که ایده هایش را با صداقت بیان کند میگوید: "من سعی نمیکنم اثری را خلق نمایم و سپس به این فکر کنم که مخاطبان آن را دوست خواهند داشت". هنر صادقانه حتی میتواند مخاطبان را به شدت ناراحت کند. دیل میگوید:"با این وجود، این ناراحتی بخش مهمی از کار است".
در این مورد بخشی از عدم فهم هنر مخاطب میتواند ناشی از بی میلی برای مقابله با آن ناراحتی باشد. همان گونه که لنگر نوشته آموزش هنر آموزش احساس است وقتی هنر باعث ایجاد احساساتی میشود که ما همیشه به آن دسترسی نداریم ممکن است برای مدیریت آن کار دشواری پیش روی مان قرار داشته باشد. با این وجود، در جریان دست و پنجه نرم کردن با آن احساسات است که ارتباط با هنر و در نهایت درک و فهم آن شکل خواهد گرفت.
چگونه میتوان تمایل به ناراحتی را آموزش داد؟ اووندن در این باره میگوید حتی به عنوان یک عاشق مشتاق هنر او متوجه میشود که واکنش احساسی همیشه آسان نیست. او میگوید: "این میتواند واقعا طاقت فرسا باشد".
مراقب زوزههای تجربه خود باشیدشاید بتوان نحوه ارتباط مان با هنر را دلیلی بر کاتارسیس* دانست. این کاری است که آثار هنری انجام میدهند. در طول زندگی انسانی مان ما حجم قابل توجهی از درد اندام خیالی* را داریم از دست دادن پدر و مادر در دوران کودکی یا نوجوانی، حضور در جنگ و حتی چیزی به اندازه داشتن یک معلم بدجنس. سپس به دنبال پیدا کردن راهی برای مقابله با آن از طریق کار کردن یا گوش دادن به یک آهنگ یا طرق مختلف دیگر خواهیم بود.
"کارن کی هو" میگوید اگر فکر کردن به هنر را به عنوان راهی برای تغییر زمان یا تغیبر تجربه خود آغاز کنید و اگر از پاسخ سطحی "این یک عکس خوب است" فراتر بروید آن زمان تماشای یک اثر هنری میتواند تلاشی واقعا جالب توجه باشد.
او به نمایش آثار "یوهاس ورمیر" نقاش هلندی قرن هفدهمی در موزه رایکس آمستردام اشاره میکند که با استقبال چشمگیری مواجه شد و بازدیدکنندگان را از سراسر نقاط جهان به سوی خود جلب کرد. علیرغم آن که ممکن است فکر کنید زندگی تان ارتباط اندکی با زندگی اشراف هلندی قرن هفدهمی دارد آثار ورمیر در به تصویر کشیدن زیبایی لحظههای روزمره برای تان الهام بخش خواهد بود تا از نو به زندگی خود نگاه کنید. او میگوید:"امیدوارم وقتی به انجام آن کارها فکر میکنید متوجه شوید که زیبایی در آن لحظه نیز وجود دارد".
* کاتارسیس اصطلاحی است که ارسطو برای تزکیه روحی و روانی تماشاگر از تراژدی عنوان میکند. کاتارسیس به نوعی شبیه همذات پنداری یا حس سمپاتیک در تماشاگر است.
*اندام خیالی یا Phantom Limb سندرومی روانی است که فرد هم چنان اندام بدنی از دست رفته را حس کرده و حتی درد را در آن ناحیه احساس میکند. در واقع این احساس درد در ناحیه اندام از دست رفته انکار واقعیت تلخی است که در صورت اتمام درد فرد باید با آن روبرو شود.